శుచి-పరిచయము
శుచి రెండువిధములు 1.శారీరశుచి 2.మానసికశుచి
శారీరశుచి మళ్ళీ రెండురకములు. 1.బాహ్యము మరియు 2. శరీరాంతర్గతము.
రుద్రభూముల (శ్మశానవాటికల) పరిసర పర్యటనము, మలమూత్రాది విసర్జనము, జాతానౌచము, మృతాశౌచము, రజస్వలాశౌచము, మొదలగు అశుచులలో నుండి, లేదా అట్లున్నవారి తాకిడి, శునక-గార్దభాదుల తాకుట వలన కలిగిన ఆశౌచాదులనుండి శుచియగుట శారీరికశుచి.
దుష్టములైన జల-వాయు-అన్న-శాకగ్రహణములవలన గలిగిన ఆశౌచమునుండి శుచియు గుట అంతఃశుచి యనబెడుతుంది. (వైరస్, బ్యాక్టీరియా, కీటకాలు మొదలైన జీవుల లక్షణాలను తెలసినవారు ఈ మ్శుచియునుదానిని ఒప్పకుంటారు)
స్నానాదులతో శారీరిక బాహ్యశుచి యేర్పడుతుంది. ఆచమన, జప, ప్రాణాయామ, పంచగవ్యప్రాశన, సాతి కాహార సేవన, కృత్రచాంద్రాయ ణాది ప్రాయశ్చిత్త, అష్టాంగయోగ, శాస్త్రియప్రవర్తన, దైవధ్యానములతో శరీరాంతరత శుచి కలుగుతుంది.
వ్రత నియమములందు శుచి వ్రతనియమములందు ఉన్నపుడు అనగా జ్ఞానార్డనము, ధ్యానము, దానము, హోమము, జపములనబడు వ్రతములను చేయుస్తీలు పురుషు లును కాటుక, గోరోజనము, గంధము, పూలు వీటిని ధరించరాదు.
కన్నీరు కార్చడం, కోపించడం, కలహించడం, చేయరాదు. దీర్ఘకాలిక వ్రతనియమ ములను చేపట్టియున్నపుడు మధ్యలో జాతాశాచ మృతాశాచాదులు טס..) డినను వ్రతానికి ఆటంకమును కలిగించవు. ధ్యానారచనలను నూని వ్రత
నిత్యార|్చకదోష ప్రాయశి|్చత్తములు (పాద్మము- జయాఖ్యము-మదనపారిజాతములయందు)
సర్వేశ్వరుడగు పుండరీకాక్షుని తలంచిచుండువాడు సర్వదా శుచియైన వాడు. దాఫ్లిక్లో మంత్రానుష్టానపరులు, కోరికలు లేనివారు కనుక వారికి శవస్పర్శ షము, సూతకముల దోషము లేవు. శివవిష్ణువులను ఎల్లపుడు అర్చించు వారికి అశుచియుండదు.
ఈనియమము శివదీక్షాపరులలో పాటింపు బడుచున్నదో లేదో తెలుయదు. కాని వైష్ణవులు మాత్రము అశుచిని తప్పక పాటించుచున్నారు. అమేధ్యకేశలో మాదిస్పర్శే అప ఉపస్పృశేత్. అని గృహ్యధర్మముల యందు చెప్పబడినట్లు శరీరములనుండి వేరైన గోళుృ, వెంట్రుకలు, రోమములు, రక్తము, ఎముకలు, మలమూత్రాదులయొక్క స్పర్శ జరిగినచో తగినట్లుగా జలములను తాకి శుచి చేసికొనవలయును. అనగా - గోళుo వెంట్రుకలు, రోమములు రక్తములను తాకిన చేతులను కడుగుకొనవలయును. ఎముకలు మలమూత్రాదులను తాకిన స్నానమును చేయవలయును.
గోమూత్రానికి మాత్రం దోషం లేదు. కుక్క, గాడిద, కాకి, పంది, వేదమును అమ్ముకొనువాడు, ఛండాలుడు, మద్యమును సేవించినవాడు, సత్యము అహింస మున్నగు ఆత్మగుణములు ప్రాణులు, మున్నగువాటిని తాకినచో స్నానమును చేయవలయును. ఉమ్మి తుమ్ము ఆవలింతలు తనకు కలిగినపుడు నీటితో మూడుసార్లు ఆచమనమును చేయ వలయును లేదా తన కుడిచేతితో తన కుడిచెవిని తాకవలయును. కప్ప, ఎలుక, పిల్లి, పాములచే తాకబడిన, మరియు మిడత, ఈగ, మొదలగునవి పడిన పాలు, ఆహారములను భగవనివేదన చేయరాదు. ఎవరికిని పెట్టరాదు, తాను లివరాదు. ప్రాణిపడి మరణించిన బావిలోని నీటిని పూర్తిగా తోడివేసి పుణ్యాహవాచనము చేసిన తరువాత వాడుకొనవలయును.
మనము వాడుకొనదగినంత యోగ్య మైన తైలమునే లేదా నేయినే దైవదీపమునకు వాడవలయును. విధితో ప్రతిష్టచేయని, పరికిణీలు లేదా వస్త్రములు ధరింపజేయబడని, కారణాంతరమున ఒకరోజైనా పూజపడిపోయిన, పిల్లలు స్త్రీలు-శూద్రులు తాకిన, చేజారి కిందబడిన, అవయవ లోపము మేర్పడిన విగ్రహమును పూజించరాదు.
ఆలయవిథి కలసియున్నంత వరకు ఏయింటియందైన మరణము సంభవించినచో శవమున్నంతవరకు ఆలయమును తెరవరాదు. బ్రాహ్మణులున్న వాడయైనచో లేదా నగర మైనచో గ్రామాశాచముండదు. గ్రహణమున నిత్య పూజలకు 48 నిమిషములు ఉత్సవాదులకు 96 నిమిషములు ముందు వెనకల వదలి దేవాలయ పూజల చేసికొనవలయును.
శుచి రెండువిధములు 1.శారీరశుచి 2.మానసికశుచి
శారీరశుచి మళ్ళీ రెండురకములు. 1.బాహ్యము మరియు 2. శరీరాంతర్గతము.
రుద్రభూముల (శ్మశానవాటికల) పరిసర పర్యటనము, మలమూత్రాది విసర్జనము, జాతానౌచము, మృతాశౌచము, రజస్వలాశౌచము, మొదలగు అశుచులలో నుండి, లేదా అట్లున్నవారి తాకిడి, శునక-గార్దభాదుల తాకుట వలన కలిగిన ఆశౌచాదులనుండి శుచియగుట శారీరికశుచి.
దుష్టములైన జల-వాయు-అన్న-శాకగ్రహణములవలన గలిగిన ఆశౌచమునుండి శుచియు గుట అంతఃశుచి యనబెడుతుంది. (వైరస్, బ్యాక్టీరియా, కీటకాలు మొదలైన జీవుల లక్షణాలను తెలసినవారు ఈ మ్శుచియునుదానిని ఒప్పకుంటారు)
స్నానాదులతో శారీరిక బాహ్యశుచి యేర్పడుతుంది. ఆచమన, జప, ప్రాణాయామ, పంచగవ్యప్రాశన, సాతి కాహార సేవన, కృత్రచాంద్రాయ ణాది ప్రాయశ్చిత్త, అష్టాంగయోగ, శాస్త్రియప్రవర్తన, దైవధ్యానములతో శరీరాంతరత శుచి కలుగుతుంది.
వ్రత నియమములందు శుచి వ్రతనియమములందు ఉన్నపుడు అనగా జ్ఞానార్డనము, ధ్యానము, దానము, హోమము, జపములనబడు వ్రతములను చేయుస్తీలు పురుషు లును కాటుక, గోరోజనము, గంధము, పూలు వీటిని ధరించరాదు.
కన్నీరు కార్చడం, కోపించడం, కలహించడం, చేయరాదు. దీర్ఘకాలిక వ్రతనియమ ములను చేపట్టియున్నపుడు మధ్యలో జాతాశాచ మృతాశాచాదులు טס..) డినను వ్రతానికి ఆటంకమును కలిగించవు. ధ్యానారచనలను నూని వ్రత
నిత్యార|్చకదోష ప్రాయశి|్చత్తములు (పాద్మము- జయాఖ్యము-మదనపారిజాతములయందు)
సర్వేశ్వరుడగు పుండరీకాక్షుని తలంచిచుండువాడు సర్వదా శుచియైన వాడు. దాఫ్లిక్లో మంత్రానుష్టానపరులు, కోరికలు లేనివారు కనుక వారికి శవస్పర్శ షము, సూతకముల దోషము లేవు. శివవిష్ణువులను ఎల్లపుడు అర్చించు వారికి అశుచియుండదు.
ఈనియమము శివదీక్షాపరులలో పాటింపు బడుచున్నదో లేదో తెలుయదు. కాని వైష్ణవులు మాత్రము అశుచిని తప్పక పాటించుచున్నారు. అమేధ్యకేశలో మాదిస్పర్శే అప ఉపస్పృశేత్. అని గృహ్యధర్మముల యందు చెప్పబడినట్లు శరీరములనుండి వేరైన గోళుృ, వెంట్రుకలు, రోమములు, రక్తము, ఎముకలు, మలమూత్రాదులయొక్క స్పర్శ జరిగినచో తగినట్లుగా జలములను తాకి శుచి చేసికొనవలయును. అనగా - గోళుo వెంట్రుకలు, రోమములు రక్తములను తాకిన చేతులను కడుగుకొనవలయును. ఎముకలు మలమూత్రాదులను తాకిన స్నానమును చేయవలయును.
గోమూత్రానికి మాత్రం దోషం లేదు. కుక్క, గాడిద, కాకి, పంది, వేదమును అమ్ముకొనువాడు, ఛండాలుడు, మద్యమును సేవించినవాడు, సత్యము అహింస మున్నగు ఆత్మగుణములు ప్రాణులు, మున్నగువాటిని తాకినచో స్నానమును చేయవలయును. ఉమ్మి తుమ్ము ఆవలింతలు తనకు కలిగినపుడు నీటితో మూడుసార్లు ఆచమనమును చేయ వలయును లేదా తన కుడిచేతితో తన కుడిచెవిని తాకవలయును. కప్ప, ఎలుక, పిల్లి, పాములచే తాకబడిన, మరియు మిడత, ఈగ, మొదలగునవి పడిన పాలు, ఆహారములను భగవనివేదన చేయరాదు. ఎవరికిని పెట్టరాదు, తాను లివరాదు. ప్రాణిపడి మరణించిన బావిలోని నీటిని పూర్తిగా తోడివేసి పుణ్యాహవాచనము చేసిన తరువాత వాడుకొనవలయును.
మనము వాడుకొనదగినంత యోగ్య మైన తైలమునే లేదా నేయినే దైవదీపమునకు వాడవలయును. విధితో ప్రతిష్టచేయని, పరికిణీలు లేదా వస్త్రములు ధరింపజేయబడని, కారణాంతరమున ఒకరోజైనా పూజపడిపోయిన, పిల్లలు స్త్రీలు-శూద్రులు తాకిన, చేజారి కిందబడిన, అవయవ లోపము మేర్పడిన విగ్రహమును పూజించరాదు.
ఆలయవిథి కలసియున్నంత వరకు ఏయింటియందైన మరణము సంభవించినచో శవమున్నంతవరకు ఆలయమును తెరవరాదు. బ్రాహ్మణులున్న వాడయైనచో లేదా నగర మైనచో గ్రామాశాచముండదు. గ్రహణమున నిత్య పూజలకు 48 నిమిషములు ఉత్సవాదులకు 96 నిమిషములు ముందు వెనకల వదలి దేవాలయ పూజల చేసికొనవలయును.
No comments:
Post a Comment